معرفی دوچرخه کوهستان و دوچرخه سواری کوهستان (به انگلیسی: mountain biking) یکی از ورزش های دوچرخه سواری است. این ورزش با دوچرخه در جاده های کوهستانی و زمین های ناهموار انجام می شود. در زیر بیشتر در مورد این ورزش خواهید آموخت، این ورزش در رشته هایی مانند کراس کانتری، ماراتن طولانی، دانهیل، چهار ضرب، پرش، تعقیب و گریز سازماندهی شده است. دوچرخه سواری کوهستان از اواسط دهه 1970 انجام شد و از سال 1996 به طور رسمی در بازی های المپیک تاسیس شد. دوچرخه سواری کوهستان از کجا شروع شد؟ در دهه 1970 بود که بسیاری از سوارکاران تصمیم گرفتند مسیر را در جاده های خاکی طی کنند و تقاضای زیادی برای مسابقات سراشیبی وجود داشت. اما به زودی تصمیم به برگزاری مسابقات از پایین به بالا (بالا) گرفتند و به همین دلیل سازه های جدیدی برای این امر ساخته شد و این ورزش به طور گسترده گسترش یافت.دوچرخه های کوهستانی و دوچرخه سواری 
به چهار دسته اصلی تقسیم می شوند: دم سخت: با انعطاف پذیری بسیار کم، دم سخت: با دوشاخه تعلیق محور جلو و بدون محور عقب، دم نرم: دم نرم: با سیستم تعلیق با دو محور کوچک یا با سیستم تعلیق، نقاشی تعلیق هیجان انگیز بازی که ذهن و بدن را به طور همزمان درگیر می کند یکی از لذت بخش ترین چیزهای دنیاست.ورزش بیش از بدن می تواند روحیه و وضعیت روحی ما را بهبود بخشد، دوچرخه سواری کوهستان یکی از رشته هایی است که به استقامت، قدرت، تعادل و توانایی کامل دوچرخه نیاز دارد. در این ورزش باید کاملاً روی مسیر خود تمرکز کنید و برای هر مانعی که ممکن است بر سر راهتان قرار گیرد آماده باشید. میلیون ها نفر در سراسر جهان عاشق این ورزش هستند و در این زمینه فعال هستند. احساس آزادی، تعهد به طبیعت و اکتشافات جدید و حفظ تنی سالم از مزایای ادامه تحصیل در این رشته است. دوچرخه سواری کوهستان همیشه نباید در کوهستان انجام شود و می توان آن را در هر مکانی انجام داد. از حیاط خلوت گرفته تا مسیرهای خاکی، اما ماهیت این ورزش انجام آن در دل طبیعت است، برای مثال بالا و پایین جاده از میان کوه و کوه. دور شدن از زندگی شهری و تلاش برای یافتن راه خود از میان درختان و تپه ها به او حسی از خود می بخشید که گویی می تواند به تنهایی بر هر مانعی غلبه کند.این دوچرخه ها دسته بندی های مختلفی دارند و از برخی دوچرخه های معمولی گرفته تا پیشرفته تر، همه می توانند تجربه دوچرخه سواری کوهستان را داشته باشند، نکته مهم این است که اگر قصد پریدن یا انجام حرکات مهم و سخت با دوچرخه را دارید، دوچرخه خود را بسازید.. باید ویژگی های خاصی برای هندلینگ، نشستن، بدنه و غیره داشته باشد. سایر لوازم جانبی که در کار به شما کمک می کنند عبارتند از کلاه ایمنی دوچرخه، دستکش، عینک، لباس محافظ، دستگاه GPS، دوربین و چراغ های LED برای سواری در شب. خطر جراحت. از یک خراش ساده گرفته تا مشکلات استخوانی و موارد دیگر، بسیاری از این موارد را می توان با تجهیزات محافظ استاندارد اجتناب کرد.
