نوشتن فرمول های 
در اکسل دارای ساختار و عناصر است. فرمول ها و فرمول نویسی یکی از مهم ترین ویژگی های اکسل است. فرمول ها عبارت های ریاضی یا مقایسه هایی هستند که با کمک عملگرها بر روی مقادیر عددی یا رشته ها عمل می کنند. عملکرد یکی از ویژگی های مهم اکسل است و انجام عملیات در فرمول ها را آسان می کند. در واقع یکی از قدرتمندترین ویژگی های اکسل 2010 به بعد، امکان محاسبه اطلاعات عملکردی با استفاده از فرمول ها است. مانند یک ماشین حساب، اکسل می تواند اضافه، تفریق، ضرب یا تقسیم کند. اگر با صفحات گسترده اکسل تازه کار هستید، کار با فرمول ها می تواند کمی سخت باشد. فرمول های اکسل به شما این امکان را می دهند که محاسبات مختلفی را بر روی داده های عددی وارد شده در کاربرگ انجام دهید. این فرمول ها برای کارهای ساده مانند جمع و تفریق و همچنین برای محاسبات پیچیده تر مانند محاسبه دفترچه حقوق، یافتن معدل یا محاسبه هزینه اجاره استفاده می شود. .هنگامی که یک فرمول به درستی وارد شود و مقدار داخل تغییر کند، اکسل به طور خودکار آن را محاسبه کرده و نتیجه را به روز می کند.ساختار نوشتن فرمول های اکسل در اکسل دارای عناصر زیر است: علامت برابر: این علامت عنصر اصلی نوشتن فرمول در اکسل است. علامت مساوی نشان دهنده استفاده از فرمول در یک سلول بین پرانتز است: یکی از عناصر نوشتن فرمول در اکسل پرانتز هستند. پرانتز فرمول های نوشته شده در اکسل را قابل درک تر می کند و در ساختار توابع مختلف اکسل تعریف می شود. اپراتورها: اپراتورها در اکسل به دو دسته عملیاتی و مقایسه ای تقسیم می شوند. عملگرهای مقایسه عملگرهایی مانند علائم بزرگتر و کوچکتر و عملگرهای عملیاتی عملگرهایی مانند جمع، تفریق، ضرب و تقسیم هستند. آموزش آرگومان اکسل: عناصر ورودی توابع در اکسل را آرگومان می نامند. مانند یک ماشین حساب، اکسل می تواند فرمول های اکسل را جمع، تفریق، ضرب یا تقسیم کند، آنها ساختار و عناصری دارند که در زیر به آنها اشاره خواهیم کرد.- همه فرمول های اکسل باید با علامت مساوی شروع شوند.- فرمول تایپ شده در هر سلول اکسل فقط مربوط به آن سلول است و بر محتوای سلول های دیگر تأثیری ندارد – نتیجه همه فرمول ها در اکسل یک عدد است و نمی توان انتظار داشت که با تایپ یک فرمول چندین نتیجه بگیرید – اکسل متفاوت است. اپراتورها اولویت می دهندبرای مثال فرمول توان بر فرمول ضرب در اکسل و همچنین فرمول تقسیم در اکسل بر فرمول جمع و تفریق اولویت دارد.روش نوشتن فرمول های اکسل برای توابع ثابت با یک فرمول ثابت ساده در اکسل شروع می شود. انجام دادن. فرمول ها، اعداد، کدها، داده ها و متون ثابت به طور مستقیم در نوشتن استفاده می شوند. ابتدا سلولی که می خواهید پاسخ فرمول در آن نمایش داده شود را انتخاب کنید و سپس علامت تساوی = را تایپ کنید. حالا یک معادله ثابت ساده بنویسید. برای مثال از فرمول تفریق ثابت = 50-100 استفاده می کنیم و پس از اتمام تایپ فرمول در اکسل، اینتر را فشار می دهیم. به سادگی. آموزش فرمول اکسل نحوه نوشتن فرمول های اکسل برای معادلات مرجع برخلاف نوع بالا که از مقادیر ثابت استفاده می کند، به جای وارد کردن اعداد مستقیم، می توانیم از اعداد سلول به عنوان فرمول های پیشرفته در اکسل استفاده کنیم، یعنی به جای استفاده از آن شماره خانه، از شماره خانه مزیت این کار این است که در صورت تغییر مقادیر، نیازی به تغییر فرمول نیست. برای مثال می خواهیم محتویات خانه B2 را از خانه A2 کم کنیم.برای این منظور فرمول را مطابق شکل زیر در خانه مورد نظر می نویسیم و وارد می کنیمA2-B2 = هنگام ساخت چنین فرمول هایی می توانید شماره خانه را مستقیماً یا پس از نوشتن فرمول (Enter = ) در آن خانه بنویسید. کلیک کنید و اکسل به طور خودکار شماره شما را به فرمول شما اضافه می کند. اگر می خواهید محدوده خاصی را در یک فرمول تنظیم کنید و فرمول شما بر روی چندین مقدار انجام می شود: اگر محدوده خاصی می خواهید، از “:” استفاده کنید. به عنوان مثال، اگر C3:E7 را تایپ کنید، عبارت به خانه های بین C3 و E7 اشاره دارد. به طور مشابه، می توانید سلول ها را در یک ستون یا ردیف مشخص کنید، به عنوان مثال، F1:F10 یا A4:F4. اگر H:H را تایپ کنید، اکسل تمام سلول های ستون H را در نظر می گیرد و اگر 5:5 را تایپ کنید، اکسل تمام سلول های ردیف پنجم 10 شامل تمام ستون ها را در نظر می گیرد و عبارت H:J به همه سلول ها اشاره دارد. خانه های ستون های H تا J، شامل تمام ردیف ها. اگر به چندین زمینه علاقه دارید از «:» و «‚» استفاده کنید. به عنوان مثال، فرمول (Sum(A1:B4، G3:G7=) می گوید که مقادیر را در سلول های بین A1 و B4 اضافه کنید و سپس نتیجه را با مجموع مقادیر بین سلول های G3 و G7 اضافه کنید.در اینجا تابع جمع به دو ناحیه اعمال می شود. در آدرس دهی، حتی می توانید به سایر خانه های صفحه گسترده آدرس دهید.این کار با کمک علامت تعجب “!” بیایید مراحل خود را با هم دنبال کنیم روی سلول D1 کلیک کنید تا فعال شود علامت مساوی را در آن تایپ کنید روی پرانتز سلول C2 کلیک کنید تا مرجع خود را در فرمول قرار دهید روی علامت منفی در سلول C4 کلیک کنید تا مرجع شما در پرانتز بسته شدن نوع باشد. ستاره را تایپ کنید روی سلول C1 کلیک کنید تا مرجع آن در فرمول قرار گیرد. علامت مثبت تایپ کنید برای قرار دادن مرجع در فرمول، روی سلول C3 کلیک کنید. یک اسلش رو به جلو تایپ کنید. روی سلول C5 کلیک کنید تا مرجع خود را وارد فرمول کنید. برای تکمیل فرمول Enter را فشار دهید. پاسخ 4- در سلول D1 ظاهر می شود. اگر دوباره روی سلول D1 کلیک کنید، کل تابع در نوار فرمول بالای کاربرگ به صورت زیر ظاهر می شود (C2-C4)*C1 C3/C5= منبع: وب خوی
در اکسل دارای ساختار و عناصر است. فرمول ها و فرمول نویسی یکی از مهم ترین ویژگی های اکسل است. فرمول ها عبارت های ریاضی یا مقایسه هایی هستند که با کمک عملگرها بر روی مقادیر عددی یا رشته ها عمل می کنند. عملکرد یکی از ویژگی های مهم اکسل است و انجام عملیات در فرمول ها را آسان می کند. در واقع یکی از قدرتمندترین ویژگی های اکسل 2010 به بعد، امکان محاسبه اطلاعات عملکردی با استفاده از فرمول ها است. مانند یک ماشین حساب، اکسل می تواند اضافه، تفریق، ضرب یا تقسیم کند. اگر با صفحات گسترده اکسل تازه کار هستید، کار با فرمول ها می تواند کمی سخت باشد. فرمول های اکسل به شما این امکان را می دهند که محاسبات مختلفی را بر روی داده های عددی وارد شده در کاربرگ انجام دهید. این فرمول ها برای کارهای ساده مانند جمع و تفریق و همچنین برای محاسبات پیچیده تر مانند محاسبه دفترچه حقوق، یافتن معدل یا محاسبه هزینه اجاره استفاده می شود. .هنگامی که یک فرمول به درستی وارد شود و مقدار داخل تغییر کند، اکسل به طور خودکار آن را محاسبه کرده و نتیجه را به روز می کند.ساختار نوشتن فرمول های اکسل در اکسل دارای عناصر زیر است: علامت برابر: این علامت عنصر اصلی نوشتن فرمول در اکسل است. علامت مساوی نشان دهنده استفاده از فرمول در یک سلول بین پرانتز است: یکی از عناصر نوشتن فرمول در اکسل پرانتز هستند. پرانتز فرمول های نوشته شده در اکسل را قابل درک تر می کند و در ساختار توابع مختلف اکسل تعریف می شود. اپراتورها: اپراتورها در اکسل به دو دسته عملیاتی و مقایسه ای تقسیم می شوند. عملگرهای مقایسه عملگرهایی مانند علائم بزرگتر و کوچکتر و عملگرهای عملیاتی عملگرهایی مانند جمع، تفریق، ضرب و تقسیم هستند. آموزش آرگومان اکسل: عناصر ورودی توابع در اکسل را آرگومان می نامند. 
مانند یک ماشین حساب، اکسل می تواند فرمول های اکسل را جمع، تفریق، ضرب یا تقسیم کند، آنها ساختار و عناصری دارند که در زیر به آنها اشاره خواهیم کرد.- همه فرمول های اکسل باید با علامت مساوی شروع شوند.- فرمول تایپ شده در هر سلول اکسل فقط مربوط به آن سلول است و بر محتوای سلول های دیگر تأثیری ندارد – نتیجه همه فرمول ها در اکسل یک عدد است و نمی توان انتظار داشت که با تایپ یک فرمول چندین نتیجه بگیرید – اکسل متفاوت است. اپراتورها اولویت می دهندبرای مثال فرمول توان بر فرمول ضرب در اکسل و همچنین فرمول تقسیم در اکسل بر فرمول جمع و تفریق اولویت دارد.روش نوشتن فرمول های اکسل برای توابع ثابت با یک فرمول ثابت ساده در اکسل شروع می شود. انجام دادن. فرمول ها، اعداد، کدها، داده ها و متون ثابت به طور مستقیم در نوشتن استفاده می شوند. ابتدا سلولی که می خواهید پاسخ فرمول در آن نمایش داده شود را انتخاب کنید و سپس علامت تساوی = را تایپ کنید. حالا یک معادله ثابت ساده بنویسید. برای مثال از فرمول تفریق ثابت = 50-100 استفاده می کنیم و پس از اتمام تایپ فرمول در اکسل، اینتر را فشار می دهیم. به سادگی. آموزش فرمول اکسل 
نحوه نوشتن فرمول های اکسل برای معادلات مرجع برخلاف نوع بالا که از مقادیر ثابت استفاده می کند، به جای وارد کردن اعداد مستقیم، می توانیم از اعداد سلول به عنوان فرمول های پیشرفته در اکسل استفاده کنیم، یعنی به جای استفاده از آن شماره خانه، از شماره خانه مزیت این کار این است که در صورت تغییر مقادیر، نیازی به تغییر فرمول نیست. برای مثال می خواهیم محتویات خانه B2 را از خانه A2 کم کنیم.برای این منظور فرمول را مطابق شکل زیر در خانه مورد نظر می نویسیم و وارد می کنیمA2-B2 = هنگام ساخت چنین فرمول هایی می توانید شماره خانه را مستقیماً یا پس از نوشتن فرمول (Enter = ) در آن خانه بنویسید. کلیک کنید و اکسل به طور خودکار شماره شما را به فرمول شما اضافه می کند. اگر می خواهید محدوده خاصی را در یک فرمول تنظیم کنید و فرمول شما بر روی چندین مقدار انجام می شود: اگر محدوده خاصی می خواهید، از “:” استفاده کنید. به عنوان مثال، اگر C3:E7 را تایپ کنید، عبارت به خانه های بین C3 و E7 اشاره دارد. به طور مشابه، می توانید سلول ها را در یک ستون یا ردیف مشخص کنید، به عنوان مثال، F1:F10 یا A4:F4. اگر H:H را تایپ کنید، اکسل تمام سلول های ستون H را در نظر می گیرد و اگر 5:5 را تایپ کنید، اکسل تمام سلول های ردیف پنجم 10 شامل تمام ستون ها را در نظر می گیرد و عبارت H:J به همه سلول ها اشاره دارد. خانه های ستون های H تا J، شامل تمام ردیف ها. اگر به چندین زمینه علاقه دارید از «:» و «‚» استفاده کنید. به عنوان مثال، فرمول (Sum(A1:B4، G3:G7=) می گوید که مقادیر را در سلول های بین A1 و B4 اضافه کنید و سپس نتیجه را با مجموع مقادیر بین سلول های G3 و G7 اضافه کنید.در اینجا تابع جمع به دو ناحیه اعمال می شود. در آدرس دهی، حتی می توانید به سایر خانه های صفحه گسترده آدرس دهید.این کار با کمک علامت تعجب “!” بیایید مراحل خود را با هم دنبال کنیم روی سلول D1 کلیک کنید تا فعال شود علامت مساوی را در آن تایپ کنید روی پرانتز سلول C2 کلیک کنید تا مرجع خود را در فرمول قرار دهید روی علامت منفی در سلول C4 کلیک کنید تا مرجع شما در پرانتز بسته شدن نوع باشد. ستاره را تایپ کنید روی سلول C1 کلیک کنید تا مرجع آن در فرمول قرار گیرد. علامت مثبت تایپ کنید برای قرار دادن مرجع در فرمول، روی سلول C3 کلیک کنید. یک اسلش رو به جلو تایپ کنید. روی سلول C5 کلیک کنید تا مرجع خود را وارد فرمول کنید. برای تکمیل فرمول Enter را فشار دهید. پاسخ 4- در سلول D1 ظاهر می شود. اگر دوباره روی سلول D1 کلیک کنید، کل تابع در نوار فرمول بالای کاربرگ به صورت زیر ظاهر می شود (C2-C4)*C1 C3/C5= منبع: وب خوی
